Mia Vivo iĝas komuna vivo

Antaŭ pli ol tri jaroj Johannes Genberg lanĉis la esperantistan socian retejon Mia Vivo. La retejo nun havas preskaŭ du mil membrojn, tamen nur parteto aktivas. Nun li decidis transdoni la prizorgadon kaj evoluigon de la retejo al fondata asocio. Ni petis lin klarigi, kial.

Libera Folio: De kiam ekzistas Mia Vivo, kaj kiel ĝi evoluis dum tiu tempo?

Johannes Genberg: – La longa versio estas, ke Mia Vivo ekzistas, kiel ideo, ekde la fruaj monatoj de 2018, kiam mi ekpensis krei socian retejon en Esperanto. Tiam, mi estis nova esperantisto, kaj parolis la lingvon eĉ pli aĉe ol nun. Sed tio ne haltigis min. Post monatoj da laborado kaj tradukado mi povis malfermi la socian retejon Nubo, je la 26-a de decembro 2018. Tamen, la malfermkoda programo, kiun mi elektis uzi, ne funkciis bone, estis malrapida kaj oni bezonis ensaluti por uzi la retejon. Pli grave ol tiuj problemoj, mi iom post iom ekkomprenis ke la programo ne estas sekura. La programistoj, ĉar ili ĉiuj estis volontuloj, ne volis peni por sekurigi la programon aŭ solvi la problemojn. Ili preferis krei pli kaj pli da novaj funkcioj, kiuj ĉiuj estis nur duone funkciaj. Por ili, programado estis amuziĝo. Io, kion oni faras en sia libertempo. Kvankam la programo estis tre multekosta.

– En majo 2020, mi koncedis ke Nubo estas malsukceso. Sed mi ne tute pretis rezigni. Mi decidis reprovi, per alia programo. Mi trovis PeepSo, kiu estas profesie farita programo kun tre bona subtenado. Denove, mi devis peni fari la retejon kaj traduki ĉion al Esperanto, kio postulis monatojn da laborado. Fine, je la 27-a de oktobro 2020, mi oficiale malfermis Mia Vivo, kaj la pli afablaj reagoj pri ĝi donis al mi la esperon ke ĉi tiam mi povis fari ion sufiĉe utilan por Esperantujo.

– La evoluo dum la jaroj ne estis tiel drameca. Mi aldonis kelkajn novajn funkciojn kaj forigis aliajn. La ideo estas, ke la retejo estu bona kiel socia retejo, kaj nenio pli. Tial mi ne volas aldoni tro da funkcioj, nek ŝanĝi la bazan “animon” de la retejo.

– La plej granda ŝanĝiĝo estas la aktiveco en Mia Vivo. Kompare kun la fruaj monatoj, la vizitantoj al la retejo preskaŭ duobliĝis, sed la nombro da afiŝoj kaj komentoj ene duoniĝis. Mi kredas ke pli da homoj vizitas la retejon por legi la publikajn enhavojn, sed ne ensalutas por interagi kun ili. Tio estas normala evoluo por ĉiu socia retejo. Multaj homoj kreas konton por provi tute novan retejon, kaj poste elektas ke ĝi ne estas por ili. Tiuj homoj ofte skribas “Saluton! Mi estas nova ĉi tie”, kaj poste neniam plu ensalutas. Rigardu nur Threads, kiu perdis 80% de la interagoj en la unua monato.

– Jes, la aktiveco en Mia Vivo malaltiĝis, sed ĝi estas nun stabila, kaj multaj el la plej aktivaj membroj estas aktivaj dum jam pluraj jaroj. Do, mi opinias ke Mia Vivo estas almenaŭ malgranda sukceso.

Je kio vi esperis, kiam vi fondis la retejon?

– Mi esperis ke Mia Vivo iam fariĝos grava loko por Esperantistoj, inter la aliaj jam konataj: UK, Pasporta Servo, Telegramo kaj tiel plu.  Nu, tio ankoraŭ ne okazis. Sed mi bone scias ke ĉi tiaj entreprenoj bezonas multe da tempo kaj pacienco por frukti. Tamen, unu afero certe rezultis dum la pli ol tri jaroj, dum kiuj la retejo ekzistas: homoj ankoraŭ uzas Mia Vivo, malgraŭ tio, ke tiom multe da similaj retejoj normale silentiĝas ene de kelkaj jaroj. Mi ofte devas memorigi min ke tio montras valoron.

Kiom da uzantoj estas nun en Mia Vivo? Kiom aktivaj ili estas?

– Ĝuste nun estas ĉirkaŭ 1880 membroj. El ili 10% ensalutas fojfoje kaj 1% estas aktivaj. Tio estas ene de la normo de ĉiuj socialaj retejoj. Antaŭ jaroj, 20 novaj afiŝoj ĉiutage estis normala kvanto, kaj nun estas 10. Sed tiu nombro estas misgvida. Dum la jaroj, mi penis afiŝi pri interesaj aferoj al la retejo, por doni al la membroj kialon por viziti. Sed povas esti, ke fari tion ne estis bona ideo. Unue, interesaj por kiu? Mi mem, kompreneble, ĉar mi ne scias kion aliuloj volas legi aŭ vidi. Kaj la kvanto de miaj propraj afiŝoj eble donis la impreson, ke estas nur mi, kiu aktivas en la retejo. Mi ne havas datumojn, sed dum la lastaj monatoj, kiam mi ne povis esti aktiva, mi kredas ke la kvanto de aliulaj afiŝoj kreskis. Pri tio, mi devas esplori.

Vi nun decidis transdoni la retejon al nova asocio, kial?

– Tiu ideo ekzistis ekde la komenco. Mi tamen havas malbonajn spertojn pri divido de respondeco kun aliaj homoj. Ofte, homoj laŭdas projekton kaj energie petas esti parto de ĝi, sed ne longe post teamaniĝo ili silentiĝas kaj malaperas, ne malofte laborinte pri iu grava afero, kiun mi mem do devas fini. Prizorgi projekton ofte estas laborintense kaj postulas multe da tempo, kaj homoj simple ne antaŭvidas tion. Hontante ke ili volas ĉesi, kaj anstataŭ nur honeste diri tion, ili plej ofte preferas forfuĝi por ne devi vidi mian vizaĝon.

– Tial mi ĝis nun ne aktive laboris por realigi la ideon pri asocio, laŭ la principo “faru la aferon mem” – se mi ne laboras por teni la retejon en bona stato, neniu faras. La kialo por la ŝanĝiĝo de mia pensado estas tamen banala. Ekde novembro, mi kaj mia familio fariĝis malsanaj. Unu post unu, kaj unu malsano post alia. Foje mi estis malsana, foje iu aŭ iuj aliaj.

– Mi fakte estas malsana nun. La devo zorgi pri mi mem aŭ pri iu alia malebligis al mi labori por Mia Vivo kiel normale. Mi devis ĉesi aktivi dum longaj tempoj, kaj mi havas maltrankvilan konsciencon pri tio. Plie, mi ankaŭ volas fari aliajn aferojn, ol nur tiel multe labori por Mia Vivo.

Kiel tio funkcios, kaj ĉu jam aperis interesiĝo?

– Mi ne certas. Mi volas, ke la asocio evoluu nature por ebligi fari ĉion eĉ se mi mem tute foriĝus. La ideo estas ke dum 2024 ni laboros por starigi la asocion, skribi statuton kaj elekti estraron. Mi tenas la vetorajton pri ĉiu decido ĝis ĉio estos preta, kaj poste mi fariĝos ordinara membro. Mi tamen ne intencas forlasi Mia Vivo. Mi daŭre laboros por ĝi, nur ne plu sola.

– La asocio jam havas kelkajn membrojn, kaj multaj aliaj esprimis sian aprobon, sed ĉar estas la kristnaska tempo, ankoraŭ ne multe okazis.

Mia Vivo estas unu el pluraj sociaj retejoj, kie aktivas esperantistoj. Kial, laŭ vi, indas ke homoj dediĉu energion ĝuste al Mia Vivo?

– La granda diferenco inter Mia Vivo kaj la aliaj kanaloj estas ke Mia Vivo estas nekomerca kaj malmultekosta servo, kreita por Esperantujo fare de esperantisto. Mi opinias, ke ĉar Esperantujo estas tiel malgranda komunumo, ni devas zorgi pri niaj servoj por garantii ke ili ekzistos ankaŭ en la estonteco. Ke ni ne povas fidi, ke la grandaj firmaoj daŭre ofertos kion ni bezonas.

– Kaj mi sentas tion eĉ pli urĝe post la okazaĵo de Duolingo. En 2023, Duolingo decidis ĉesi proponi Esperantajn kursojn en la franca, la hispana, la portugala kaj la ĉina (kiu ankoraŭ ne estis preta). Kial? Simple ĉar Esperanto ne estas profita, eĉ dum la kursoj estas kreitaj kaj prizorgataj de volontuloj. Kaj ĉar ni fidis ke Duolingo daŭre prizorgos la kursojn, Esperantujo ne penis krei alternativon. Kaj do, tia ne ekzistas. Tial gravas, ke estas loko en la interreto kiun neniu povas forpreni de ni.

– Mia Vivo estas relative malmultekosta afero. La kostoj de la programo, la servilo kaj por la saĝtelefonaj aplikaĵoj kostas entute ĉirkaŭ 500-600 eŭrojn jare. La prizorgadon de la retejo unu homo povas fari. Tio signifas, ke Esperantujo ne devas investi multe da mono aŭ tempo por ĝia pluestado. Kun la nuna jarkotizo de la asocio de 10 eŭroj, ni bezonus nur 60 membrojn por pagi ĉion.

Ĉu eblos estonte, ke la diversaj retejoj, kie aktivas esperantistoj, iel kunlaboru? Ekzemple, ĉu eblus, ke Mia Vivo ekuzu la protokolon ActivityPub, kaj tiel interligiĝu interalie kun esperanto.masto.host?

– La mallonga respondo estas: jes, certe!

– La longa respondo estas: eble, sed por tio ni devas trovi iun programiston, kiu povas kaj volas doni al ni la tempon por realigi tion. Tio estas multe pli malfacila afero ol homoj pensas, se oni ne pretas pagi salajron. La problemo estas ĉiam ne tio ke bonaj ideoj ne estas bonaj, sed ke problemo, kiu povas aspekti facile solvebla, eble ne estas tia. Oni povas labori nur per la iloj, kiujn oni havas, kaj ĉar Mia Vivo estas bazita je PHP kaj WordPress, la proponitaj funkcioj devas kongrui kun ili. Ankaŭ povas esti, ke iu solvo funkcias, sed tiel malbone kaj tiel malrapide ke ne indas uzi ĝin. Grandaj firmaoj povas solvi tiun problemon per ĵetado de mono al la problemo, sed tian lukson Mia Vivo ne havas.

– Pri ĉiuj proponoj la estonta asocio devos decidi. Ĉiu ajn povos aliĝi kaj doni proponojn, kaj ĉiu ajn povos kontribui per sia sperto por realigi proponojn. Ju pli da kunlaborantoj, des pli probable ke io estas realigebla. Mi mem volas, se eblas, integri Amikumu kun Mia Vivo. Imagu Mia Vivo kun la eblo serĉi proksimajn esperantistojn. Tio certe estus tre utila funkcio!