Esperanto ĉefrolas en psikologia krimromano
La romano "Toter Lehrer, guter Lehrer" (Morta instruisto, bona instruisto) de Thorsten Suesse komenciĝas per la murdo de 18-jara gimnaziano ĉe la elita Hermann Hesse-lernejo en Hanovro. Iom post iom estas malkovritaj neatenditaj kontaktoj inter la lernejo kaj krimuloj en la prostitucia distrikto de Hanovro. Pliaj du viktimoj kun ligoj al la lernejo estas trovitaj mortaj en siaj hejmoj, kaj la polico konkludas, ke temas pri seria murdisto.
La ĉefrolulo estas la psikiatro Mark Seifert, kiu ne sciante tion submetas sian vivon al granda risko, kiam li helpas la policon spuri la murdinton. Thorsten Suesse povis uzi sian profesian sperton pri kunlaboro kun la polico por kredinde priskribi la medion, kaj fakte eĉ la tuta historio laŭ li estis grave inspirita de la sorto de unu el liaj pacientoj. Tamen la rolo de Esperanto estas spico, kiun li mem aldonis.
Libera Folio: Kial vi decidis uzi Esperanton en la intrigo?
Thorsten Suesse: — Somere de 2011 mi estis konsideranta diversajn agadfadenojn por mia krimromano, sed mi ankoraŭ bezonis por ili iun kredindan kunligon. Ĉar private tiam ĝuste Esperanto-lernado okupis min, mi tuj komprenis, ke Esperanto ideale taŭgas por konekti la agadfadenojn.
Kian rolon havas Esperanto en la libro?
— Kompreneble, ĉe krimromano mi ne rajtas malkaŝi tro multe. Ĉi tiom mi tamen diru: Esperanto ludas centran rolon je diversaj niveloj: pluraj ĉefrolantoj estas esperantistoj, en la romano oni parolas parte Esperanton, kaj temas pri la fundamentaj valoroj de Esperantujo.
Kial kaj kiam vi eklernis Esperanton?
— En printempo 2011 mi kunrolis kiel aktoro en teatraĵo, kiu interalie temis pri la vizio ke en la jaro 2050 la plej multaj homoj en la regiono de Hanovro parolos Esperanton. La teatraĵo motivis min komenci, ekde majo 2011, alproprigi la bazojn de Esperanto per memlerna kurso interreta. Mi devas diri ke la multaj kreivaj ebloj ĉe la lingvouzado tuj tre amuzis min.
Kion plian vi jam verkis?
— Ĝis nun mi publikigis multnombre mallongajn rakontojn por antologioj (pakumitajn ekzemple kiel komedio, satiro, krimrakonto aŭ sciencfikcio), unu teatraĵon, kaj fakan verkon pri la temo de nazia "eŭtanazio" en Malsupra Saksujo. Krome mi verkis skripton por fikcia filmo. Nuntempe mi okupiĝas pri la planado de mia sekva krimromano, kiu havos denove la saman ĉefrolanton.
Ĉu vi kredas ke Esperanta traduko de via verko povus havi sukceson?
