La paralela universo troviĝas en Nord-Ameriko
Ne estas sekreto, ke en la plejmulto de nordamerikaj landoj Esperanto ne estas tiel forta, kiel en multaj aliaj landoj. La ĝenerala grandeco de Usono, Kanado, kaj Meksiko kompreneble malhelpas movadan organizadon. Krom tiu malhelpo, ja estas vere konvinkitaj Esperantistoj en niaj landoj, kiuj subtenas la movadon kiel eble plej forte. Mi persone konas homojn, kiuj veturas pli ol tri horojn ĉiumonate por atingi la kunvenojn de mia urbega klubeto.
Sed la nombro de tiuj homoj estas malgranda, kaj ili ofte ne volas veturi tiom multe da horoj nur por duhora kunsido. Ja estas defio por la Esperanto-movado en Nordameriko, ke multaj Esperantistoj ne povas partopreni en ia Esperanto-kunveno. Estas eĉ pli grava problemo, ke ili povus malinteresiĝi pro la manko de komunumo.
Multaj esperantistoj diris, ke ni arigu la disvastigitajn esperantistojn de Nordameriko iel, sed ofte mankis al ni la forto aŭ la organizado por fari ion sufiĉe videbla al la celataj esperantistoj. Antaŭ unu jaro, tiu problemo aktualiĝis pro la furora anglalingva kurso de Duolingo, kiu dissemis novajn verdulojn tra Nordameriko, precipe en anglalingvaj regionoj. Jed Meltzer unue proponis solvon al la aktivuloj de Nordameriko: eventaro, kiu okazos paralele samtage tra Nordameriko.
Du el liaj solvoj meritas apartan citadon. Unue, la eventoj okazos samtempe. Tiel, oni povas dividi la informon kiel eble plej fruktodone. Reklamado per ĉiu metodo estas pli efika tiam, kiam estos multlanda kunvenaro kun evento proksime al multaj legantoj. Due, la evento longe daŭros. En tiuj grandaj landoj indas starigi kunvenojn pli longajn ol la normalaj duhoraj kunsidoj de tradicia Esperanta klubo—precize, duontagaj. Tiel, la longeco de la kunveno valoros la longajn vojaĝojn bezonataj en tiuj grandaj landoj.
Se oni vere volos partopreni, oni povos uzi la ceterajn horojn de tiu sabato por veturi. Oni ne bezonas hotelon, multe da mono, aŭ tiom multe da tempo. La evento konsilas, ke oni povus vojaĝi kvar horojn kunvenen, ĉar la evento komenciĝos kun tagmanĝo kaj finiĝos je la 20-a horo.
La sukceso de tiuj strategioj jam montriĝis. La ideo grandiĝis rapide inter la aktivuloj. Je la verkado de ĉi tiu artikolo, la evento okazos en 20 nordamerikaj urboj de 4 landoj: Kubo, Meksiko, Kanado, kaj Usono. Sed tiu evento ne celas nur konatajn vizaĝojn, kiuj loĝas for de la kutimaj klubejoj.
Fakte, la evento estos por la tuta esperantistaro, kiu, pro Duolingo, estas nun multe pli granda en Nordameriko. Ŝajnas al la organizantoj, ke la plejmulto de la partoprenontoj vere estas novuloj. Rete, ili ofte esprimas sian ĝojon pri la evento, kiu estos la unua en ilia esperantista vivo.
Kio okazos en tiu paralela universo? Unue, la partoprenantoj tagmanĝos en loka restoracio je la 12:00. Multaj organizantoj elektis malmultekostajn restoraciojn de etnaj aŭ lokaj specialaĵoj. Poste, estos sufiĉe da tempo por viziti muzeojn, ludi ludojn, kaj babili profunde. Certe, la babilado kaj amikiĝo estos la plej grava okazaĵo de la tago.
Por faciligi kontaktojn inter la 20 renkontiĝoj, la organizantoj elektis la mesaĝilon Telegramo kiel la oficialan komunikilon de la tago. Tiel, la partoprenantoj povos dividi fotojn, mesaĝojn, kaj spertojn kun aliaj esperantistoj de Norda Ameriko. La evento finiĝos kun vespermanĝo en alia restoracio. Espereble, la partoprenantoj parolos pri alia baldaŭa renkontiĝo antaŭ la ĝisado.
Se vi volas ekscii pli pri la eventaro, vizitu la oficialan grupon aŭ rigardu la mapon kun ligiloj al ĉiu evento.
Verkis: Hanso BECKLIN (Ĉikago, Usono)
Provlegis: Chuck SMITH (Berlino, Germanio)
La projekto LERNU havis tian ŝancon antaŭ dek jaroj, kiam ili inteligente kaj celstrebe komencis plani la unuajn SES-sesiojn, kio kunligis la virtualan mondon de novaj lernantoj kun fizikaj lerno-ebloj en Slovakio. Tamen, anstataŭ sekvi la vojon, en la spirito de krea komunaĵo, starigi demalsuprajn, lokajn agadojn por la TUTMONDA Esperantistaro, ili tro centrigis la aferon en nur sia loka laborokampo, kaj ne sufiĉe pensis pri la starigo de sendependaj “SES-etoj” tra ĉiuj mondopartoj: SES en San Francisko, SES en Hispanio, SES en Brazilo, SES en Shanhajo, ktp.
La eventuala valoro de Paralela Universo ne nur estas, ke en unu tago novaj lernantoj de Esperanto, ĉefe tiuj de Duolingo, povas home kaj fizike unuafoje renkonti siajn LOKAJN samideanojn kaj similideanojn. Kiel multege da bonaj esperantaj eventoj: tio estas nur unu tago en unu mondoparto, unu tempopunkto en unu spaco. Tio eble estas brila taktiko, sed ne longdaŭra strategio. Kaj tion, certe la organizantoj de Paralela Universo kiel Meltzer, Smith kaj Becklin, probable tre, tre bone scias.
La ĉefa valoro de la ekprovo Paralela Universo (post malferma, malavara, kreakomunaĵa publikigo de la proceduroj kaj rezultoj) estos, ke oni finfine estos sur la vojo kompreni kiel kunligi la virtualan mondon de Esperanto kun la lokan, homan movadon. Mi esperas, ke tiu nova scio estos en la manoj de ĉiuj, en spirito de kunlaborado. Se Paralela Universo Usono I (P-U I) havas strategian valoron, tio pli kaj pli bone videblos en P-U II, P-U III, ktp, kaj ne nur en Usono, sed en Eŭropo, Afriko kaj aliaj mondopartoj.
Tio estas nur mia opinio, kaj mi scias, ke granda parto de tio, kion mi skribas estas preskaŭ ĉiam iom mistrafa. Tamen, se multe da Esperantistoj esprimiĝas pri la temo, iom post iom ni ĉiuj pli bone komprenos, kaj poste povos pli bone kunlabori.