-
Baghy - la plej esperanta verkisto el ĉiuj
-
de Redakcio
—
publikigita
2005-07-07
—
Laste modifita:
2005-07-08 10:47
—
arkivita sub:
kulturbildoj
Julio Baghy estis eble la plej amata kaj certe la plej popola el ĉiuj esperantlingvaj verkistoj. Dum la unua mondmilito li estis militkaptito en Siberio. Poste li verkis lernolibrojn, popularigis Esperanton en multaj landoj, instruis, aktoris kaj reĝisoris. Liaj poemoj kaj romanoj estas idealismaj, sed havas ankaŭ pli profundajn dimensiojn.
Situas en
2005
/
Literaturo
-
Nikolai Hohlov - vivo kiel senfine kreata poemo
-
de Redakcio
—
publikigita
2005-08-16
—
Laste modifita:
2005-08-22 21:14
—
arkivita sub:
kulturbildoj
Nikolai Hohlov lernis Esperanton kiel junulo en Moskvo. Liaj unuaj poemoj aperis jam en 1910, kiam li estis 19-jara. Lige kun la revolucio li forlasis Rusion, kaj dum dek jaroj restadis eksterlande, ĉefe en Kroatio. Dum tiuj dek jaroj aperis liaj du originalaj verkoj: la elstara poemaro "La Tajdo", kaj la komedio "La morto de la delegito de UEA". Li verkis ankaŭ kabaredajn programojn, sed post la reveno al Rusio en 1928 li ne plu verkis originale, kaj post 1933 li tute deflankiĝis de la esperantista vivo. Li travivis la purigojn de la 1930-aj jaroj, kaj mortis samjare kun Stalin, en 1953.
Situas en
2005
/
Literaturo
-
Raymond Schwartz - la serioza humuristo
-
de Redakcio
—
publikigita
2005-08-29
—
Laste modifita:
2005-09-20 12:41
—
arkivita sub:
kulturbildoj
Jam laŭ la nomo oni povas supozi, ke Raymond Schwartz devenas de la lim-regiono de Francio kaj Germanio. Lia naskiĝurbo Metz apartenis al Germanio, kiam li naskiĝis en 1894. Post la unua mondmilito la urbo apartenas al Francio. Ĉe la limo inter Francio kaj Germanio komenciĝas ankaŭ unu el la grandaj esperantaj romanoj, "Kiel akvo de l' rivero" de Raymond Schwartz. Sed sian verkistan karieron la ne tute serioza bank-direktoro komencis per verkado de amuzaj kaj fojfoje maldecetaj poemoj kaj noveloj.
Situas en
2005
/
Literaturo
-
ligilo manlfunkcianta
-
de denizo
—
publikigita
2005-08-29
—
Laste modifita:
2005-09-20 12:41
—
arkivita sub:
kulturbildoj
mi trovis en la arkivo: http://web.archive.org/web/20060113062322/http://www.esperanto.cc/kabareto/
Situas en
2005
/
…
/
Raymond Schwartz - la serioza humuristo
/
++conversation++default
-
Jen la nova adreso
-
de Robert Weemeyer
—
publikigita
2005-08-29
—
Laste modifita:
2005-09-20 12:41
—
arkivita sub:
kulturbildoj
http://kabareto.esperanto.cc/
Situas en
2005
/
…
/
Raymond Schwartz - la serioza humuristo
/
++conversation++default
-
Miĥalski - libera torento katenita de Stalin
-
de Redakcio
—
publikigita
2005-08-08
—
Laste modifita:
2005-08-08 22:38
—
arkivita sub:
kulturbildoj
Post kelksemajna paŭzo, por ke la verkistoj ne dronu en la lavango de kongresaj novaĵoj, revenas la serio de Baldur Ragnarsson pri la plej gravaj esperantlingvaj verkistoj. La sepa en la serio estas Eŭgeno Miĥalski, rusa instruisto kaj bibliotekisto. En 1911 li lernis Esperanton, kaj jam en 1917 li fondis la literaturan revuon Libera Torento. Li estis fervora subtenanto de la revolucio, sed en 1937 la torento de la Stalina "purigado" kaptis ankaŭ lin: li estis malliberigita, kaj poste mortpafita, akuzita pri trockismo.
Situas en
2005
/
Literaturo
-
Nikolajs Ķurzēns: Ĉu tio do - la vivo?
-
de Redakcio
—
publikigita
2005-08-24
—
Laste modifita:
2005-09-03 20:08
—
arkivita sub:
kulturbildoj
Nikolajs Ķurzēns estas unu el la pintaj esperantlingvaj poetoj, kvankam li nenion publikigis post sia 30-jariĝo. "Ĉu tio do - la viv'? Ne, ne! Ne eble! Ankoraŭ devas, devas io veni!" li skribis en sia eble plej konata poemo, nur 24-jara. "En etaj formoj li trovas esprimojn, kiuj konsternas kaj animskuas per sia lakona sugestieco", skribis pri li Kálmán Kalocsay, kiam liaj poemoj en 1934 aperis en la fama kolekto "Dekdu poetoj". Sian solan propran poemaron li havis tempon aperigi en 1938. Baldaŭ lia hejmlando Latvio estis okupita unue de Sovetio, poste de Germanio, kaj poste denove de Sovetio. Por Esperanto ne estis loko tie dum la sekvaj jardekoj.
Situas en
2005
/
Literaturo
-
Ferenc Szilágyi: Novelisto kun du hejmlandoj
-
de Redakcio
—
publikigita
2005-09-05
—
Laste modifita:
2005-09-06 09:28
—
arkivita sub:
kulturbildoj
Ferenc Szilágyi naskiĝis en Hungario, venis al Svedio por instrui Esperanton komence de la 1930-aj, revenis al Svedio fine de la jardeko kaj jam ne reveturis al la ekmilitanta centra Eŭropo. Li estis unu el la plej grandaj prozaj stilistoj en Esperanto, precipe kiom temas pri noveloj. Li ankaŭ redaktis Nordan Prismon, la elstaran literaturan periodaĵon kiu post la milito iĝis la heredanto de la tradicio de la legenda Literatura Mondo.
Situas en
2005
/
Literaturo
-
Tárkony - la fondinto de literatura kritiko en Esperanto
-
de Redakcio
—
publikigita
2005-09-19
—
Laste modifita:
2010-11-06 22:23
—
arkivita sub:
kulturbildoj
Lajos Tárkony lernis Esperanton 17-jara en 1919. Jam en la sama jaro aperis lia unua beletra traduko, novelo kiun li tradukis el la hungara al Esperanto kaj publikigis en Hungara Esperantisto. En siaj recenzoj en la pinta revuo Literatura Mondo li enkondukis la kriteriojn de serioza literatura kritiko en Esperantujon. Antaŭ li - kaj ankaŭ post li - aliaj recenzistoj ofte ĉefe atentis la lingvajn, ne la literaturajn valorojn de novaj verkoj. En liaj recenzoj, ankaŭ literatura kritiko mem iĝis formo de literaturo.
Situas en
2005
/
Literaturo
-
Kelkaj vortoj pri Tárkony
-
de Istvan Ertl
—
publikigita
2005-09-19
—
Laste modifita:
2010-11-06 22:23
—
arkivita sub:
kulturbildoj
http://pistike65.wordpress.com/2010/11/03/lajos-tarkony/ amike Istvan Ertl
Situas en
2005
/
…
/
Tárkony - la fondinto de literatura kritiko en Esperanto
/
++conversation++default