Nitobe-simpoziintoj emas subteni la anglan
de Redakcio
—
Laste modifita:
2005-09-03 20:10
Laŭ la unuaj informoj, la Nitobe-simpozio, aranĝita en Vilno per subteno de Esperantic Studies Foundation, esprimis klaran subtenon al Esperanto. La fina dokumento tamen ankoraŭ ne estas preta, kaj la nuna versio ŝajnas prefere subteni la anglan kiel komunan eŭropan lingvon. La konata lingvisto Robert Phillipson kritikas la proponatan formulon. Laŭ Renato Corsetti la Nitobe-simpozioj estas tre gravaj por ke neesperantistaj famuloj ekhavu spertojn pri Esperanto. En la Vilna seminario Esperanto funkciis kiel unu el la interpret-lingvoj.
La aranĝado
de la prestiĝaj Nitobe-simpozioj por neesperantistaj lingvaj fakuloj estas
unu el la ĉefaj lastatempaj kontaktoj de la Esperanto-movado kun la ekstera
mondo. Laŭ Renato Corsetti, la prezidanto de UEA, tiuj seminarioj estas
ekstreme gravaj por la movado.- Ili estas niaj "pensujoj" sed ankaŭ niaj "komunikujoj", ĉar tie reprezentantoj de la Esperanto-movado renkontiĝas kun reprezentantoj de la "normala" politika, lingvista mondoj, kaj interŝanĝas pensojn pri la ebla rolo de Esperanto en la mondo.
Aparte grava estas laŭ Renato Corsetti la fakto, ke la simpozioj okazas lige kun la Universalaj Kongresoj de Esperanto, eĉ se ne kadre de la kongresoj mem.
- Tio jam donis al pli ol unu neesperantista famulo la eblecon unuamane vidi la esperantlingvan komunumon kaj ĉefe Esperanton mem funkcii en normala maniero. Ĝis nun la simpozioj ĉefe utilis por informi la lingvistan kaj socilingvistan mediojn. Ĉi-jare ni jam eniris ankaŭ en la politikistajn rondojn.
Unu el la plej famaj partoprenintoj de la ĉi-jara Nitobe-seminario, la lingvisto Robert Phillipson, tamen estas malkontenta pri la proponata rezolucio de la seminario. Aparte malsukcesa li opinias la proponatan frazon pri la angla lingvo.
Unu el la "vizioj" en la proponata rezolucio estas "evoluigi la anglan kiel komunan eŭropan lingvon en manieroj kiuj estas pli sistemaj, egalecaj kaj kunigeblaj kun la konservado de kultura diverseco".
- Tiu frazo
estas bedaŭrinda, kaj en sia nuna formo malferma al pluraj eblaj
interpretoj, kelkaj el kiuj signifus "nur-anglecon". Kvankam mi ja pensas ke
la intenco, mallerte formulita, estis kontraŭlabori tion, komentas Robert
Phillipson al Libera Folio.En la gazetara konferenco de la Nitobe-simpozio en Vilno oni menciis kiel rekomendon de la seminario, ke la Eŭropa Unio diskuto la eblan rolon de Esperanto por antaŭenigi lingvan egalecon. Tamen en la nuna versio de la konkluda dokumento, Esperanto estas unuavice menciita nur kiel "simbola unuiga lingvo".
En siaj komentoj, senditaj al aliaj partoprenintoj de la seminario, Robert Phillipson atentigas, ke ia identiga funkcio de Esperanto en EU apenaŭ konvinkus skeptikulojn, kaj tial oni ne uzu tian argumenton.
"Mi preferus, ke oni menciu la potencialon de Esperanto kiel ponta lingvo en la traduka kaj interpreta sistemoj, kaj atentigu, ke tio ne nur fortigus naciajn lingvojn, sed ankaŭ ŝparus monon", li skribas.
La aranĝado de la Nitobe-simpozioj estas tre kosta, kaj tial la simpozioj ne okazas ĉiujare, sed nur, kiam oni por tiu celo trovas taŭgajn monfontojn ekster la buĝeto de UEA. Ĝis nun UEA tute ne bezonis uzi monon el sia propra buĝeto por la Nitobe-simpozioj.
La unua simpozio en 1996 en Prago estis financita ĉefe per subvencio de japana ŝtata fondaĵo kiu laŭstatute celas subteni reciprokan komprenon kaj internacian amikecon. Plian subvencion al la unua Nitobe-simpozio donis la japana religia movado Oomoto.
La dua simpozio en 1999 estis financita per donacoj de esperantistoj al Kampanjo 2000 de UEA, do iasence el la poŝo de UEA, sed ne rekte el la buĝeto. La tria Nitobe-simpozio en Pekino pasintjare estis financita per privataj japanaj donacoj, kaj la ĉi-jaran pagis ĉefe subvencio de la usona fondaĵo Esperantic Studies Foundation. La ĉi-jaran simpozion grave subvenciis ankaŭ la litova parlamento, kiu interalie disponigis senpagan ejon kaj servojn al la simpozio.
Kvankam la simpozion ĉi-jare financis esperantista instanco, la rolo de Esperanto laŭ Robert Phillipson ne estis tre videbla dum la simpozio.
- Kredeble oni ne volis ŝajnigi, ke ekzistas ia simpla solvo al la lingvaj problemoj de EU. Sed Esperanto ja funkciis bonege kiel unu el la lingvoj de interpretado dum la konferenco, komentas Robert Phillipson al Libera Folio.
La oficiala versio de la konkluda dokumento de la ĉi-jara Nitobe-simpozio aperos nur, kiam ĉiuj partoprenintoj povos koresponde interkonsenti pri ĝi. Ankoraŭ do ne klaras, ĉu la mono de Esperantic Studies Foundation estis uzita por produkti rekomendon por pli vasta uzo de la angla lingvo en Eŭropo, aŭ ĉu la rolo de Esperanto tamen estos pli videbla en la finaj konkludoj de la simpozio.
La unua artikolo de Libera Folio pri la ĉi-jara Nitobe-simpozio aperis la 4-an de aŭgusto:
La intenco de la Nitobe-simpozio ja ne estis "subteni" iun difinitan solvon de la problemaro lingva de EU, sed esplori la diversajn alternativojn kaj klopodi atingi ian interkonsenton pri paŝoj estonte farendaj kaj farindaj. La anonco pri la simpozio (kies enhavon vi ŝajne forgesis) asertas, ke "La proponata simpozio en Vilno celos esplori la diversajn politikajn alternativojn kaj sercos komunan interkonsenton pri kelkaj bazaj rekomendoj pri la lingva politiko de EU en la novaj kondicoj."
Sekve, ne atendu, ke la fina dokumento, kiam ĝi aperos, donos klaran preferon al iu ajn specifa solvo.
Mi malkonsentas, ke la rolo de Esperanto "ne estis tre videbla" en la simpozio. Pluraj kontribuintoj parolis rekte pri la lingvo (Michael Cwik, Georgo Nanovfszky, Sean O'Riain kaj pluraj aliaj) kaj ili kaj aliaj utiligis la lingvon vaste en la debatoj.
Fina punkto: Esperantic Studies Foundation ne estas esperantista instanco. Ĝi okupiĝas pri demandoj, kiuj ofte kruciĝas kaj koincidas kun tiuj de la E-movado, sed ankaŭ pri aliaj demandoj -- pli esperantecaj ol esperantistaj, pli fakaj ol movadaj. En tiu ĉi kazo, ESF donis subvencion al la organizinto de la simpozio, la Centro de Esploro kaj Dokumentado pri Mondaj Lingvaj Problemoj. CED, kiel vi scias, estas siavice instanco de UEA, kiu okupiĝas pri la scienca studado de lingvaj demandoj. Mi estis surprizita, ke via artikolo tute ne menciis ĝin sed implicis, ke la centra UEA estis la organizanto.
Humphrey Tonkin