Revuo de UEA denove presata en Nederlando

Libera Folio: Dum longa tempo la revuo de UEA estis produktata en Slovakio por ŝpari monon. Tamen la marta numero estas presita en Nederlando. Kial?

Osmo Buller: Denove por ŝpari monon. Kiam en 2003 oni ekproduktis la revuon en Slovakio, UEA ŝparis 10 mil eŭrojn kompare kun 2002. Iom post iom plialtiĝis la kostoj en Slovakio kaj ankaŭ en Ĉeĥio, de kie la revuo estis lastatempe dissendata. Plikostiĝis la tarifoj, kaj krome la slovaka kaj ĉeĥa kronoj plivaloriĝis kontraŭ eŭro. Jam antaŭ du jaroj oni preskaŭ revenigis la revuon al Nederlando, sed tiam redaktoro Stano Marček sukcesis marĉandi malpli altan prezon en Slovakio. Pasintjare la kostoj tamen tiom galopis, ke la revuo superis la buĝeton per 9.000 eŭroj. Ekde marto ĝi estas presata en Roterdamo kaj dissendata de DHL. La ŝparo je pres- kaj sendokostoj de unu numero estas 1200-1500 eŭroj, kaj sume la revuo kostos ĉi-jare eĉ malpli ol en 2002. La sendokostoj estas iom sub tiuj en 2002, sed la preskostoj nur duono de tio, kion ni pagis antaŭ ses jaroj al la tiama nederlanda presejo.

Kiel longe la revuo estis presata en Slovakio? Ĉu antaŭ tio ĝi ĉiam estis presata en Nederlando? Ĉu nun oni revenis al la sama presejo, kie la revuo antaŭe estis presata?

Oni presis la revuon en Slovakio ekde januaro 2003 ĝis februaro 2008. Antaŭe ĝi estis presata en Nederlando ekde 1957, unue ĉe la esperantista presisto Zwagers en la sama strato kiel la CO, kaj de oktobro 1970 ĝis la fino de 2002 ĉe la presejo Tuijtel en proksima urbeto. La nuna presejo nomiĝas Thieme MediaCenter.

Kiom estas la eldonkvanto de la revuo? Kiom el tiu kvanto iras al individuaj membroj?

La preskvanto estas 5000. Pagintaj ricevantoj - ĉefe membroj sed ankaŭ nur-abonantoj - estas proksimume 4000. Krome la revuo iras al 100-200 adresoj senpage aŭ intersânĝe.

Dum la lastaj jaroj abonantoj de tempo al tempo plendis, ke la revuo ne venas, kvankam ili jam antaŭ longe pagis la kotizon. Ĉu estis pli da tiaj misoj dum la slovakiaj jaroj, ĉar la abonant-registro troviĝis en unu lando kaj la ekspedejo en alia? Ĉu ekspedado el Nederlando donas iujn avantaĝojn?

Plendoj estas neeviteblaj, sed ili neniam estis multaj. Se montriĝis, ke ie la revuo alvenas tro malfrue, oni provis solvi tion per alispeca sendomaniero, bedaŭrinde pli multekosta. Verŝajne la ekuzo de DHL kaŭzos, ke ie la revuo alvenas pli malfrue. La CO sekvos la evoluon kaj faros rearanĝojn kaze de gravaj malfruiĝoj. Tricento da membroj cetere legas la revuon en la reta Jarlibro, kie ĝi aperas en la sama tago, kiam ĝi iras al la presejo. Al ili verŝajne ne multe gravas, kiam venas la presita versio. Unu avantaĝo de la ekspedado el Nederlando estas, ke al malfruaj kotizantoj oni nun sendas la jam aperintajn numerojn samtage, kiam oni registras iliajn kotizojn. Antaŭe ili devis atendi ĝis la apero de la sekva numero, kun kiu ili ricevis ankaŭ la pli fruajn.

En la historio de UEA estis periodoj kiam la revuo estis redaktata ekster la Centra Oficejo, eble plej rimarkinde dum la jaroj kiam William Auld ĝin redaktis. Sed tio ne daŭris longe, ĉu? Dum kiuj aliaj periodoj la redaktado de la revuo okazis ekster la sidejo de la asocio, kaj kial?

Se temas pri la Roterdama periodo, la redaktado okazis ekster la CO en ties komenco, de 1955 ĝis 1962, kvankam ankaŭ tiam parto estis farata en la CO. Ekde decembro 1962 ĝis decembro 2001 la redaktoro laboris en la CO.

Ĉu en la nuna epoko de tuja reta komunikado estas iuj malavantaĝoj de la fakto, ke la redakcio de la revuo de UEA ne troviĝas en la sidejo de la asocio?

Reta komunikado evidente ne povas konkurenci kun situacio, kiam la redaktoro kaj la cetera stabo estas daŭre kune. Same kiel en la 50-aj jaroj, ankaŭ nun parton de la enhavo oni preparas en la CO, ekz. la rubrikojn Oficiala informilo, Laste aperis kaj Nekrologoj, ĉar la koncernaj informoj troviĝas en la CO.

Kiomfoje estis longigita la kontrakto kun la nuna redaktoro, kaj ĝis kiam validas la nuna kontrakto? Ĉu estis ajnaj diskutoj pri eventuala revenigo de la redaktado de la revuo al Roterdamo?

La redaktoro laboras laŭ kontrakto, kiu aŭtomate renoviĝas por unu jaro, se la redaktoro aŭ la estraro ne retiras ĝin antaŭ la fino de aŭgusto. La nuna estraro ankoraŭ ne diskutis pri la revuo, sed la du antaŭaj estraroj ĉiam esprimiĝis pozitive pri la redaktado kaj la praktikaj aranĝoj de la revuo.

Ĉu la ricevotan ŝparon pro la revenigo de la revuo al Nederlando oni uzos por aliaj celoj?

La CO rutine klopodas ŝpari elspezojn ĉie, kie tio eblas, por kontraŭpezi malfavorajn evoluojn ĉe aliaj elspezoj. En tiu ĉi kazo la ŝparo tamen estas tiel granda, ke ĝi povos plirapidigi miajn planojn denove pligrandigi la stabon de la Centra Oficejo, kie la laborsarĝo estas sufiĉe neeltenebla.