Homarano: La plej fidinda
“La titolo de la libro estas trafa, adekvata al la enhavo – la internacia lingvo estis por Zamenhof nur unu el la vivostreboj kaj tute ne la plej grava. Oni bone komprenas tion post la tralego, ĉar Korĵenkov ne limigis la rakonton al la lingvaj ambicioj, sed taŭge lokas ilin en la pli vasta perspektivo de la Zamenhofa idearo, precipe lia hilelismo/homaranismo”, – skribis en sia blogo Paweł Fischer-Kotowski pri la libro Homarano de Aleksander Korĵenkov.
Lia recenzo estas legebla ankaŭ en la novaĵretejo La Balta Ondo
http://sezonoj.ru/2016/06/zamenhof-9/