EU por multlingveco sed kontraŭ Esperanto
Por marki la gravecon de la nova oficiala dokumento pri multlingveco, lige kun ĝia publikigo estis malfermita nova retejo pri lingvoj sub la portalo de EU, http://europa.eu.int/languages/ (kun ĉefadreso en la angla, anstataŭ ekz. la latina).
Ĉiuj materialoj de la nova prilingva retejo (krom paĝoj ligitaj) estas en 20 lingvoj, kaj ankaŭ la gazetara komuniko pri la nova oficiala dokumento aperis en 20 oficialaj lingvoj de Eŭropa Unio - sed ne la intertempe iugrade oficialiĝinta 21-a, la irlanda.
Simbole estas tamen, ke la oficiala dokumento mem dekomence estis alirebla nur en tri lingvoj - la angla, franca kaj germana. Post iom da tempo ja aldoniĝis pliaj lingvoj, sed meze de decembro daŭre mankis la plej multaj lingvoj de la novaj EU-landoj.
La oficiala dokumento estis ellaborita sub la gvido de komisionano Ján Figeľ, kiu en la Eŭropa Komisiono respondecas interalie pri kulturo kaj multlingveco. Parolante antaŭ jurnalistoj lige kun la publikigo de la dokumento li akcentis la gravecon de multlingveco.
- Lingvoj estas tio kio igas nin homaj, kaj la lingva diverseco de Eŭropo apartenas al la kerno de la eŭropa identeco.
Ján Figeľ ankaŭ akcentis la gravecon de multlingveco kaj lingva diverseco. Laŭ
li multlingveco gravas ankaŭ por proksimigi la instituciojn de EU al la
popoloj de Eŭropo. Li aparte menciis la subtenon de la Komisiono al EBLUL, la Eŭropa buroo de malpli uzataj lingvoj, kiel gravan kontribuon al la konservado de malgrandaj lingvoj. (UEA cetere eldonis Diskutlibron pri malpli uzataj lingvoj de EBLUL.)
En la oficiala komuniko la Eŭropa Komisiono igas klara ke ĝi rigardas multlingvecon kiel novan terenon por sia propra agado, tamen kun esenca kontribuo de la membroŝtatoj. Ĝi difinas tri celojn en tiu kampo: instigi lingvolernadon kaj kuraĝigi socian multlingvecon; favori fortikan ekonomion multlingvan; certigi por la EU-civitanoj propralingvan aliron al EU-reguloj, -proceduroj kaj –informoj.
La raporto memorigas pri studo el majo 2005 pri la starigindeco de EU-nivela centro ("agentejo") pri lingvodiverseco kaj lingvoinstruado (PDF, nur en la angla). Tiu studo konkludis ke necesus starigi aŭ la menciitan agentejon aŭ reton de "centroj pri lingvodiverseco", sed ia agado ĉiuokaze estas nepra.
La Komisiono promesas plibonigi la informadon pri Eŭropa Unio en la lingvoj de la civitanoj kaj igi la retejojn de EU pli multlingvaj. Krome la Komisiono intencas investi pli da mono en esploradon pri manieroj transiri lingvajn barojn helpe de novaj informaj kaj komunikaj teknologioj. La Komisiono ankaŭ planas subteni soci-sciencajn kaj homsciencajn esplorojn pri lingvaj demandoj rilataj al sociaj integrado kaj ekskludo, identeco, politika partopreno, kultura diverseco kaj interkultura kompreniĝo.
La Komisiono aldone proponas starigi altnivelan grupon de sendependaj spertuloj pri multlingveco. La grupo helpu la Komisionon analizi la progreson de EU-landoj en la kampo de multlingveco kaj lingva diverseco, donu freŝajn ideojn kaj subtenon al estontaj iniciatoj de la Komisiono.
Estas antaŭvidataj ministra konferenco pri multlingveco kaj aperigo – post la rekomendoj de la spertula grupo - de plia komuniko, kiu rezultigu proponon de la Konsilio pri agado por multlingveco en EU.
Por esperantistoj eble kuraĝige estas trovi ĉe la Komisono almenaŭ diagnozon pri la problemo: dum en EU kreskas la nombro de bazlernejanoj kiuj lernas lingvojn, tamen plej ofte temas pri la angla: "la Komisono jam rimarkigis ke la angla ne sufiĉas". Sed la sola ero de la dokumento kun klara rilato al Esperanto estas negativa. Piednoto sur paĝo 3 tekstas: "Kompreno pri aliaj kulturoj venas per lernado de la lingvoj kiuj ilin esprimas; pro tio la Komisiono ne instigas al uzado de artefaritaj lingvoj, kiuj laŭdifine ne havas kulturajn referencojn"
Similan sintenon spegulas alineo en la rubriko Oftaj demandoj de la nova retejo:
Kial ne alpreni unusolan oficialan lingvon por la Eŭropa Unio? Ĉar tio malebligus al la plejparto de la homoj kompreni kion EU faras. Kiun ajn lingvon oni elektus por tiu rolo, la plej multaj EU-civitanoj ne sufiĉe komprenus ĝin por respekti ties jurajn regulojn kaj uzi siajn rajtojn, nek sufiĉe regus ĝin aktive por mem partopreni en la aferoj de EU. Kaj kiun lingvon do oni elektu?
- La EU-lingvo kun plej multaj denaskaj parolantoj estas la germana, sed ĝin oni ne uzas vaste ekster Germanio kaj Aŭstrio.
- La EU-lingvoj kun plej multaj denaskaj parolantoj tutmonde estas la hispana kaj portugala – sed la plejmulto de tiuj parolantoj vivas ekster Eŭropo.
- La franca estas oficiala lingvo en tri membroŝtatoj, oni ĝin parolas en multaj mondopartoj, kaj grandnombraj lernejoj tra EU ĝin instruas: sed ĝia kono estas multe pli disvastiĝinta en la sudo kaj okcidento de Eŭropo ol en ties nordo kaj oriento.
- El la lingvoj de EU, la plej vaste konata estas, ĉu kiel denaska ĉu kiel lernita lingvo, la angla: sed lastatempaj enketoj montras ke ankoraŭ nur malpli ol duono de la unia loĝantaro konas ĝin sufiĉe por ĝin uzi.
- Kion pri lingvo artefarita? Laŭdifine, tia lingvo estas nenies denaska lingvo, kaj vortoj sen ligo al historio aŭ al viva kulturo ne estas sufiĉe precizaj por juraj celoj.
La ĉefa argumento kontraŭ Esperanto do ŝajnas estas, ke ĝi ne taŭgas kiel lingvo, almenaŭ ne por juraj tekstoj. Tamen ne klaras sur kiaj studoj la Komisiono bazas tian konstaton.
Rilate la kostojn de multlingveco ene de la EU-instituciaro mem, la komuniko precizigas:
"En 2004 la tradukaj kaj interpretaj servoj de ĉiuj EU-institucioj kune kostis 1,05 % de la tuta EU-buĝeto, t.e. 2,28 eŭrojn po civitano kaj po jaro. Por tiu prezo, ĉiuj civitanoj havas kompletan aliron al la tuto de la komunuma leĝaro kaj povas uzi sian rajton komuniki, partopreni kaj esti informataj."
István Ertl, tradukisto ĉe la Eŭropa Revizia Kortumo en Luksemburgio, komentas:
- Efektive, la kostoj de multlingveco ene de EU-komunikado estas tre malaltaj, aŭ almenaŭ la servo valoras la prezon. Tamen, ĉi tio neniel rilatas al la kostoj - ne nur financaj, sed ĉefe sociaj kaj psikologiaj - de tiu socia multlingveco realiginda en la tuta EU, al kiu la Unio laŭdeklare strebas. Jen ĉi lasta estas la kampo kie Esperanto povus ludi sian veran rolon, kaj tio ideale devus esti same klara por la uniaj decidfarantoj kiel... por la esperantistoj mem.
Cxi tiu nova fiasko de la desuprismo eble povus esti uzata en nia informado? "Esperanto - lingvo tiel bona ke la Euxropa Komisiono malinstigas gxian uzadon!"
Kaj eble ni ankaux korektu la falsan nomon sub kiu la komisiono prezentas sin. Gxi estas euxropunia, ne euxropa. Fakte, ecx la Euxropa Unio ne estas euxropa...
Esperanto evidente restas la dangxera lingvo.
Gunnar Gällmo